Kodeks i statut

Kodeks etyczny terapeutów
Statut

Kodeks etyczny terapeutów

Część pierwsza – podstawowe założenia i pojęcia

  1. Zdenko Domancic – narodowość chorwacka. Jest autorem metody terapii z wykorzystaniem bioenergii. Swoją praktykę w tym zakresie rozpoczął na początku lat siedemdziesiątych. Poszukując wiedzy przydatnej do opracowania metody podróżował po całym świecie, niejako przy okazji ucząc się języków, by – jak mówi – tłumaczenia nie zniekształcały prawdziwości badanych zagadnień. Aktualnie leczy i naucza w swojej Klinice w Słowenii. Jak ocenia, dotychczas uzdrowił swoją metodą około półtora miliona pacjentów.
  2. Metoda Zdenko Domancica – Terapia metodą Z. Domancica polega na doprowadzeniu ciała energetycznego do stanu idealnego tzn. do stanu zbilansowania/zbalansowania. Oprócz ciała fizycznego człowiek (nie tylko zresztą człowiek) ma także ciało energetyczne, astralne i eteryczne. Jest otoczony aurą o kształcie dużego jaja, owalnego w pionie. Ciało energetyczne jest naszym systemem wczesnego ostrzegania, systemem obronnym, w którym znacznie wcześniej manifestują się dysfunkcje niż w ciele fizycznym. Zawiera on w sobie wszelkie informacje na temat każdej naszej choroby jak i na temat naszego zdrowia. Kiedy energia w naszym ciele jest zbalansowana i równomiernie otacza nasze ciało fizyczne – jesteśmy zdrowi; jeśli nierównomiernie – zaczynamy chorować. Bilansowanie energii ciała przez terapeutę opiera się na podstawowym prawie fizyki: potencjał wyższy wpływa na potencjał niższy. Metoda ta jako jedyna metoda bioenergoterapeutyczna, ma potwierdzoną naukowo wysoką efektywność. Ponadto jest oficjalnie uznaną metodą lecznictwa w Słowenii, co stało się w wyniku wieloletnich badań nad metodą.
  3. Bioenergia – podstawowe pojęcie na którym opiera się metoda. Energia życiowa bez której nie ma życia. Bios po grecku znaczy życie. Różnie nazywana w różnych krajach i częściach świata: prana, chi/ki/, naukowo bioplazma. Mimo różnych nazw i określeń zawsze chodzi o jedną i tę samą bioenergię, która wszystkiemu co sobą wyposaża, daje życie. Uzdrawianie tą metodą polega na operowaniu bioenergią, która jest w pełni poinformowana, by wyleczyć ciało. Terapeuta nie używa swojej energii, jest przekaźnikiem energii pobieranej z zewnątrz. Wszyscy terapeuci Metody Domancica pracują w ten sam sposób, używając tych samych technik w tych samych chorobach. Oddziaływanie następuje nie tyle na chorobę, ile na organ, w którym tkwi jej źródło, czy przyczyna. Metoda stosowana jest wg tzw. protokołów zawierających kombinacje technik ze wskazaniem ilościowym i czasowym. Terapeuta nie powinien angażować w terapii swoich emocji i umysłu, nie musi wizualizować, specjalnie oddychać, medytować, oglądać aury, stosować jakichś sekretnych kodów, symboli itp. aby nie „zanieczyszczać” bioenergii swoimi emocjami. Wystarczy dokładnie stosować wypracowane przez twórcę metody reguły postępowania. Terapeuta jest według określenia twórcy metody – mechanikiem systemu odpornościowego/systemu immunologicznego, pobudzając go swoimi czynnościami do działania, a w efekcie do samoleczenia.
  4. Efektywna ochrona zdrowia – na pytania w tym zakresie w czasach stresu, nadmiaru pracy i niepewnej perspektywy Z. Domancic zawsze przypomina myśl z Talmudu, która powiada: Aby pozostać w zdrowym duchu, duszy i ciele musisz być bardzo świadomy swoich myśli, twojego mentalnego świata. Ponieważ to, co myślisz, jest tym co robisz i to ty kreujesz swoje nawyki. Twoje nawyki formują twój charakter, a twój charakter jest, w końcu, twoim przeznaczeniem. Tak więc to co myślisz i twoje przeznaczenie są, jak się mówi, tylko trzema z czterech kroków. U istot myślących większość tego, co białe i co czarne przechodzi przez ich mentalny świat. W umyśle zachowują się wszelkie informacje, w tym też te, które nas krzywdzą, wywołują ból. Te ostatnie powinny być na zawsze wykasowane z naszego mentalnego procesora. Jeśli ktokolwiek nas oszukał, był wobec nas nieuczciwy, pierwsze co należy zrobić to zapomnieć ten moment, zapomnieć tę osobę, bo inaczej stwarzamy zagrożenie dla własnego zdrowia mentalnego i cielesnego. Jest to prawo akcji i reakcji, przyczyn i skutków. Zgodnie z nim jeśli ktoś sadzi ziemniaki, to nie może zebrać bananów. Ktokolwiek negatywnie oddziałuje, będzie za to całkowicie odpowiedzialny. Nie musimy być sędziami. W zurbanizowanym dzisiaj i pełnym stresów życiu, ludzie nie mają czasu by pomyśleć o swoim zdrowiu, nie jedzą naturalnego, zdrowego jedzenia, a ich pragnienie posiadania rzeczy materialnych jest często nierealne, a możliwości fikcyjne. Nikt nie może wykraczać poza swoje możliwości, bo taki stan wyczerpuje i powoduje spadek energii osoby. System obronny pada, pojawia się choroba. Chora osoba jest chora także przez swój sposób myślenia. Definicją uzdrawiania nie jest to, co ludzie widzą obserwując terapeutę wykonującego zabieg, ale fakt, że na poziomie podświadomości pacjent musi być zmuszony do zmiany sposobu myślenia, do zmiany postawy wobec siebie i życia. Bo wtedy znikają prawdziwe przyczyny choroby, a nie jej symptomy i pojawiają się znaczące rezultaty. „Uważaj na to co myślisz, bo od myśli tylko kilka kroków do przeznaczenia”.

Część druga – podstawowe zasady postępowania

  1. Terapeuta metody Domancica w żaden sposób nie może ingerować w kurację medyczną swojego klienta. To pacjent decyduje jak chce dbać o swoje zdrowie.
  2. Terapeuta nie prowadzi diagnostyki klienta opierając się na diagnozie medycznej. W przypadku braku diagnozy medycznej terapeuta doradza klientowi zgłoszenie się do lekarza.
  3. Terapii prowadzonej metodą Z. Domancica nie wolno mieszać i łączyć z innymi metodami, terapiami, systemami. Metoda Domancica stanowi kompletny i skuteczny system technik zapewniający należyte efekty terapeutyczne. Po zakończeniu zabiegu lub cyklu zabiegów terapeuta może doradzać klientowi udanie się do lekarza celem oceny aktualnego stanu zdrowia po terapii.
  4. Terapeuta nie może angażować się w intymne relacje z klientami. Jest zwierzchnikiem terapii i mógłby wykorzystać swoją pozycję, co naruszyłoby elementarne zasady etyczne. Musi zachować się profesjonalnie i odpowiedzialnie.
  5. Nie należy pacjenta umawiać na kolejne terapię, dopóki sam o to nie poprosi. Decyzję zawsze należy pozostawić klientowi. Terapeuta powinien wykonać terapię, jak tylko najlepiej potrafi, aby polepszyć stan klienta, ale to pacjent sam zadecyduje czy kontynuować terapię. Nie można tego inicjować ani do tego namawiać.
  6. Niedopuszczalne jest akceptowanie do terapii grupowej kogokolwiek z infekcją chorobową przenoszoną drogą kropelkową lub przez dotyk, ponieważ może to mieć bezpośredni wpływ na zdrowie tak terapeutów jak i innych osób biorących udział w terapii. Względy bezpieczeństwa wymagają, aby osoby z chorobami zakaźnymi kierować do lekarza.
  7. W żaden sposób udzielenia pomocy terapeutycznej nie należy uzależniać od jakichkolwiek wpłat pieniężnych, stawek czy cenników. Nikt nie może być pozbawiony możliwości skorzystania z dobrodziejstwa metody bo takie jest życzenie jej twórcy. Wykonując terapię terapeuta kieruje się motywacją: chcę pomóc.
  8. Terapeuta powinien prowadzić przejrzyste zapisy z terapii dla celów doświadczalnych, naukowych i dowodowych oraz doskonalenia warsztatu. Powinny one wskazywać stan faktyczny, podstawowe dane oraz zastosowaną terapię i uzyskany postęp. Należy je przechowywać w bezpiecznym miejscu z zakazem ujawniania komukolwiek poza osobami których dotyczą. Terapeutę obowiązuje zakaz ujawniania danych osobowych klientów bez ich pisemnej zgody.
  9. Terapię na odległość można prowadzić jedynie po ukończeniu kursu drugiego stopnia i tylko w sytuacjach szczególnej potrzeby. Regułą jest wykonywanie terapii na podstawie bezpośredniego kontaktu terapeuty z klientem, co sprzyja budowaniu zaufania klientów do terapeuty i do stosowanej metody terapeutycznej.
  10. Terapeuta obowiązany jest szanować godność klienta i jego prawo do intymności. Na udział w terapii grupowej klient powinien wyrazić odrębną zgodę na piśmie.
  11. Terapeuta prowadzący praktykę powinien ubezpieczyć się indywidualnie od odpowiedzialności cywilnej – rodzaje ryzyk objętych ubezpieczeniem negocjuje z wybranym ubezpieczycielem.

Część trzecia – stosunki między terapeutami oraz terapeutów z innymi podmiotami

  1. Stosunki między terapeutami oraz członkami Stowarzyszenia opierają się na zasadach wzajemnego szacunku, koleżeństwa w poczuciu wspólnej misji społecznej.
  2. W żadnej mierze nie jest dopuszczalne krytyczne czy negatywne wypowiadanie się o innych terapeutach, członkach Stowarzyszenia poza forum Stowarzyszenia. O zauważonych błędach postępowania terapeuty członek Stowarzyszenia powinien w pierwszej kolejności poinformować zainteresowanego w formie życzliwej uwagi czy sygnału. Jeśli błędy powtarzają się terapeuta informuje władze Stowarzyszenia i nie może to być traktowane jako naruszenie zasad etyki.
  3. Terapeuci udzielają sobie nawzajem pomocy w kwestiach wątpliwych, służąc radą zwłaszcza kolegom mniej doświadczonym. Wystawiając opinie członkom sympatykom terapeuci kierują się zasadami statutowymi.
  4. Wszyscy członkowie wspierają działalność swego Stowarzyszenia przyczyniając się wydatnie do realizacji celów statutowych. W szczególności stałą powinnością terapeutów jest pogłębianie swojej wiedzy i doskonalenia warsztatu praktycznego.
  5. W przypadku naruszenia dobrego imienia członka Stowarzyszenia i nie potwierdzenia się zarzutów, zainteresowana osoba ma prawo oczekiwać od organów Stowarzyszenia wszelkiej pomocy w dochodzeniu wynikłych roszczeń i naprawieniu wyrządzonej szkody.
  6. Terapeuta ma prawo umieszczać reklamę swojej działalności terapeutycznej na wszelkich nośnikach informacji, a na wykorzystywanie w tym celu symboli, znaków i danych Stowarzyszenia należy uzyskać zgodę Zarządu. Zgody można odmówić jedynie w uzasadnionych przypadkach.
  7. Sprawy usług świadczonych terapeutom regulują odrębne przepisy wewnętrzne Stowarzyszenia i przepisy ogólne.
  8. Żaden zapis niniejszego Kodeksu nie może być interpretowany jako podstawa do obejścia bądź naruszenia przepisów prawa.

Statut

STATUT POLSKIEGO STOWARZYSZENIA TERAPEUTÓW METODĄ ZDENKO DOMANCICA – tekst jednolity

Rozdział I

Postanowienia ogólne

§1

  1. Stowarzyszenie nosi nazwę Polskiego Stowarzyszenia Terapeutów Metodą Zdenko Domancica, nazywane w dalszych postanowieniach „Stowarzyszeniem”.
  2. Metoda terapii Zdenko Domancica w dalszych postanowieniach nazywana jest „metodą”.

§2

Stowarzyszenie działa na podstawie prawa o stowarzyszeniach i z tego tytułu posiada osobowość prawną.

§ 3

Terenem działalności Stowarzyszenia jest obszar Polski, a siedzibą Biskupice k. Olsztyna

§4

Stowarzyszenie może być członkiem wspierającym innych stowarzyszeń o tym samym lub innym profilu.

§5

  1. Stowarzyszenie używa pieczęci i odznak zgodnie z obowiązującymi w tym zakresie przepisami.
  2. Stowarzyszenie wydaje swoim członkom legitymacje.

§6

Stowarzyszenie opiera swą działalność na pracy społecznej ogółu członków. Do prowadzenia swoich spraw stowarzyszenie może zatrudniać pracowników.

Rozdział II

Cel i środki działania

§7

Celem działalności Stowarzyszenia jest:

  1. zrzeszanie i integracja osób zajmujących się terapią prowadzoną według metody Zdenko Domancica; 
    • upowszechnianie terapii metodą tak, aby możliwie najwięcej osób mogło skorzystać z dobrodziejstwa jej działania;
    • prowadzenie oficjalnej listy terapeutów działających metodą Zdenko Domancica na terenie Polski i publikowanie jej na stronie WWW Stowarzyszenia;
    • inicjowanie i współdziałanie w prowadzeniu badań w zakresie skuteczności terapii prowadzonych metodą;
    • doskonalenie warsztatu zawodowego stowarzyszonych terapeutów zgodnie z zasadami określonymi przez twórcę metody;
    • dbanie o wysoką efektywność terapii poprzez przestrzeganie zasad czystości metody;
    • wydawanie certyfikatów potwierdzających posiadanie uprawnień do prowadzenia terapii metodą Zdenko Domancica oraz rekomendacji najbardziej doświadczonym terapeutom.

§8
Stowarzyszenie realizuje swoje cele poprzez:

  1. wymianę doświadczeń między członkami stowarzyszenia oraz organizację spotkań szkoleniowo integracyjnych.
  2. popularyzację wiedzy i efektów dotyczących terapii prowadzonych metodą,
  3. utrzymywanie kontaktów i prowadzenie wymiany doświadczeń ze stowarzyszeniami i innymi organizacjami o podobnych celach działania,
  4. prowadzenie działalności publicystycznej i wydawniczej członków i osób współpracujących ze stowarzyszeniem, obejmującej publikacje wyników badań i doświadczeń swych członków, a także przedruki materiałów i wydawnictw krajowych i zagranicznych,
  5. konsultację i współpracę ze środowiskami lekarskimi,
  6. teoretyczne i praktyczne szkolenie członków w dziedzinach objętych działalnością statutową Stowarzyszenia.
  7. prowadzenie stażów i praktyk dla osób uczących się metody.

Rozdział III

Członkowie, prawa i obowiązki

§9

  1. Członkowie Stowarzyszenia dzielą się na:
    1. członków zwyczajnych
    2. członków wspierających
    3. członków honorowych
  2. Członkami Stowarzyszenia mogą być także cudzoziemcy.

§10

  1. Członkiem zwyczajnym może być osoba pełnoletnia, która ukończyła przynajmniej jeden kurs organizowany pod auspicjami Zdenko Domancica w Słowenii bądź w innym miejscu oraz przedłoży pisemną opinię z poparciem innego członka zwyczajnego.
  2. Założyciele Stowarzyszenia stają się z chwilą zarejestrowania Stowarzyszenia, członkami zwyczajnymi.

§11

Przyjęcie w poczet członków Stowarzyszenia następuje na podstawie uchwały Zarządu podjętej po rozpatrzeniu deklaracji osoby zainteresowanej oraz opinii popierającego członka zwyczajnego Stowarzyszenia.

§12

  1. Członkiem honorowym może być osoba szczególnie zasłużona w urzeczywistnianiu celów statutowych Stowarzyszenia bądź w inny sposób związana z ideą uzdrawiania metodą.
  2. Nadanie godności członka honorowego następuje na wniosek Zarządu, na podstawie uchwały Walnego Zebrania. Wnioskodawca powinien uzyskać zgodę kandydata.

§ 13

  1. Członkiem wspierającym może być osoba prawna lub fizyczna, która pragnie wspierać działalność Stowarzyszenia.
  2. Przyjmowanie i skreślanie z listy członków wspierających następuje na podstawie uchwały Zarządu.

§ 14

  1. Członek Stowarzyszenia ma prawo:
    1. wybierać i być wybieranym do władz Stowarzyszenia,
    2. aktywnie uczestniczyć w realizacji celów statutowych Stowarzyszenia,
    3. zabierać głos i przedkładać postulaty w sprawach dotyczących działalności Stowarzyszenia,
    4. uczestniczyć w przedsięwzięciach organizowanych przez Stowarzyszenie,
    5. korzystać z uprawnień wynikających z działalności Stowarzyszenia,
    6. oczekiwać pomocy Stowarzyszenia w przypadku napotkania poważnych problemów związanych z działalnością statutową będących wynikiem działania osób trzecich.
  2. Członkowie honorowi i wspierający posiadają wszystkie prawa z wyjątkiem czynnego i biernego prawa wyboru do władz Stowarzyszenia.

§ 15

  1. Członek ma obowiązek:
    1. brać czynny udział w życiu i działalności Stowarzyszenia,
    2. przestrzegać postanowień statutu, uchwał władz Stowarzyszenia,
    3. regulaminów wewnętrznych i Kodeksu etyki zatwierdzonego przez Walne Zebranie
    4.  prezentować na spotkaniach organizowanych przez władze Stowarzyszenia wyniki badań i doświadczeń,
    5.  regularnie opłacać składki członkowskie.
  2. Członkowie honorowi nie mają obowiązku opłacania składki członkowskiej.

§16

  1. Członkostwo wygasa w wyniku:
    1. dobrowolnego wystąpienia zgłoszonego przez członka na piśmie;
    2. skreślenia z listy członków Stowarzyszenia na podstawie uchwały Zarządu z powodu rażącego naruszenia obowiązków członka Stowarzyszenia.
  2. Wygaśnięcie członkostwa powoduje automatyczne skreślenie z oficjalnej listy terapeutów. Skreślenie to podlega publikacji na stronie WWW Stowarzyszenia.

§ 17

  1. Od uchwały Zarządu w przedmiocie skreślenia z listy członków Stowarzyszenia przysługuje członkowi prawo odwołania się do Walnego Zebrania.

Odwołanie składa się na piśmie w terminie 1 miesiąca od doręczenia członkowi uchwały o skreśleniu z listy członków.

Rozdział IV

Władze Stowarzyszenia

§ 18

  1. Władzami Stowarzyszenia są:
    1. Walne Zebranie ( Zebranie Delegatów ),
    2.  Zarząd,
    3. Komisja Rewizyjna,
    4. Sąd Koleżeński.
  2. Kadencja trwa 4 lata.
  3. W danej kadencji członek może zostać wybranym tylko do jednego organu Stowarzyszenia.”

A. Walne Zebranie

§ 19

  1. Walne Zebranie jest najwyższa władzą Stowarzyszenia.
  2. Walne Zebranie może mieć charakter zwyczajny lub nadzwyczajny.

§ 20

Do kompetencji Walnego Zebrania należy:

  1. uchwalanie programów i kierunków działania Stowarzyszenia,
  2. rozpatrywanie i zatwierdzanie sprawozdań z działalności Zarządu, Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego,
  3. wybór Zarządu, Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego,
  4. uchwalanie regulaminów działania Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego,
  5. uchwalanie zmian statutu,
  6. uchwalenie wysokości wpisowego i składki członkowskiej oraz wysokości wpisu na listę terapeutów,
  7. nadawanie godności członka honorowego,
  8. rozpatrywanie odwołań od uchwał Zarządu w przedmiocie skreślenia z listy członków Stowarzyszenia,
  9. podejmowanie uchwał o przystąpieniu bądź wystąpieniu ze związku stowarzyszeń oraz o rozwiązaniu Stowarzyszenia,
  10. rozpatrywanie innych spraw wniesionych przez Zarząd, Komisję Rewizyjną, Sąd Koleżeński lub członków Stowarzyszenia.
  11. uchwalanie Kodeksu etyki i zmian do kodeksu.

§ 21

Walne Zebranie zwoływane jest:

  1. wyborcze – raz na 4 lata,
  2. sprawozdawcze – raz w roku.

§ 22

  1. Walne Zebranie zwołuje Zarząd w ciągu pierwszego kwartału roku kalendarzowego.
  2. Zarząd zwołuje Nadzwyczajne Walne Zebranie z własnej inicjatywy oraz na żądanie:
    1. Komisji Rewizyjnej
    2. przynajmniej 1/5 liczby członków Stowarzyszenia.
  3. Nadzwyczajne Walne Zebranie obraduje nad sprawami, dla których zostało zwołane.
  4. Żądanie zwołania Walnego Zebrania powinno być złożone Zarządowi na piśmie z podaniem celu jego zwołania.
  5. W przypadku, o którym mowa w ustępie 2, Walne Zebranie powinno być zwołane w terminie miesiąca od złożenia żądania.

§ 23

O czasie, miejscu i propozycjach dotyczących porządku obrad Walnego Zebrania, Zarząd zawiadamia wszystkich członków na piśmie lub za pośrednictwem korespondencji elektronicznej, co najmniej 1 miesiąc przed wyznaczoną datą Walnego Zebrania.

§ 24

  1. Uchwały Walnego Zebrania podejmowane są zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy liczby członków w pierwszym terminie, a w drugim – bez względu na liczbę obecnych, jeżeli statut nie stanowi inaczej.
  2. W przypadku zmniejszenia się liczby członków Zarządu, Komisji Rewizyjnej i Sądu Koleżeńskiego w czasie trwania kadencji o jedna trzecią stanu, organy te mogą dokooptować nowych członków w takiej samej ilości spośród członków Stowarzyszenia.

§ 25

skreślony

B. Zarząd

§26

  1. Zarząd Stowarzyszenia składa się z 3 – 7 członków wybieranych przez Walne Zebranie w głosowaniu jawnym. Walne Zebranie może zdecydować o przeprowadzeniu głosowania tajnego.
  2. Kadencja Zarządu trwa cztery lata.

§27

Do zakresu działalności Zarządu należy:

  1. kierowanie działalnością Stowarzyszenia zgodnie z uchwałami Walnego Zebrania i postanowieniami statutu,
  2. ustalanie planów działalności i budżetu Stowarzyszenia oraz zatwierdzanie sprawozdań z ich wykonania,
  3. podejmowanie decyzji w sprawach majątkowych Stowarzyszenia,
  4. skreślony
  5. zwoływanie Walnego Zebrania,
  6. reprezentowanie Stowarzyszenia na zewnątrz,
  7. przyjmowanie i skreślanie z listy członków, z uwzględnieniem §20, pkt. 7.
  8. prowadzenie oficjalnej listy terapeutów metody.

§ 28

  1. Posiedzenia Zarządu odbywają się w miarę potrzeby nie rzadziej jednak niż raz na trzy miesiące.
  2. Uchwały Zarządu podejmowane są zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy liczby członków Zarządu. W przypadku równej liczby głosów „za” uchwałą i głosów „przeciw” uchwale, decyduje głos Prezesa Zarządu.

§ 29

  1. Zarząd wybiera ze swego grona prezesa, wiceprezesów, sekretarza i skarbnika.
  2. Pracą Zarządu kieruje Prezes lub wyznaczony przez niego wiceprezes.
  3. Oświadczenia w imieniu Stowarzyszenia mogą składać Prezes i Wiceprezesi samodzielnie.
  4. Oświadczenia w sprawach majątkowych dla swej ważności wymagają podpisów dwóch członków Zarządu w tym skarbnika.
  5. Rozporządzenie prawem lub zaciągnięcie zobowiązania wymaga uprzedniej uchwały Zarządu.

C. Komisja Rewizyjna

§ 30

  1. Komisja Rewizyjna jest organem kontroli Stowarzyszenia.
  2. Komisja Rewizyjna składa się z 3-5 członków.
  3. Jednemu z wybranych członków Komisji powierza się funkcję Przewodniczącego.
  4. Komisja Rewizyjna jest organem odrębnym od Zarządu, nie podlega Zarządowi w wykonywaniu swoich zadań statutowych, a członkowie Komisji Rewizyjnej nie mogą pozostawać z członkami Zarządu w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości z tytułu zatrudnienia.

§ 31

Do zakresu działalności Komisji Rewizyjnej należy:

  1. kontrola statutowej działalności oraz gospodarki finansowej Stowarzyszenia,
  2. kontrola opłacania składek członkowskich,
  3. składanie na Walnym Zebraniu sprawozdania ze swojej pracy oraz wniosków w sprawie absolutorium ustępującemu Zarządowi,
  4. przedstawianie Zarządowi wniosków w sprawie działalności Stowarzyszenia.

§ 32

  1. Kontrola działalności Stowarzyszenia odbywa się co najmniej raz w roku.
  2. W przypadku stwierdzenia przez Komisję Rewizyjną poważnych uchybień w działalności Zarządu może ona zażądać zwołania w trybie pilnym nadzwyczajnego Walnego Zebrania.
  3. Uchwały Komisji Rewizyjnej podejmowane są zwykłą większością głosów przy obecności co najmniej połowy członków Komisji.

D. Sąd Koleżeński

§33

  1. Sąd Koleżeński składa się z 3 członków.
  2. Sąd Koleżeński wybiera ze swego grona przewodniczącego.

§ 34

Do kompetencji Sądu Koleżeńskiego należy:

  1. orzekanie w sprawach zarzutów dotyczących etyki członków w
  2. zakresie ich działalności terapeutycznej i statutowej,
  3. rozstrzyganie sporów między członkami powstałych w związku z ich
  4. przynależnością do Stowarzyszenia.

§ 35

  1. Sąd Koleżeński może orzekać następujące kary:
    1. upomnienie,
    2. ponowne upomnienie (ponowne upomnienie nie może być orzeczone przed upływem pół roku od poprzedniego),
    3. skreślony

Rozdział V

Majątek Stowarzyszenia

§ 36

Majątek Stowarzyszenia stanowią:

  1. wpływy z wpisowego, składek członkowskich i innych świadczeń,
  2. spadki, zapisy, darowizny,
  3. dotacje.

§ 37

Rokiem obrachunkowym i sprawozdawczym jest rok kalendarzowy.

Rozdział VI

Zmiana statutu i rozwiązanie Stowarzyszenia

§ 38

  1. Zmiana statutu i rozwiązanie Stowarzyszenia następuje na podstawie uchwały Walnego Zebrania podjętej większością głosów przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania.
  2. Uchwała o rozwiązaniu Stowarzyszenia określa sposób przeprowadzenia likwidacji oraz cel, na jaki ma być przeznaczony majątek Stowarzyszenia.